Biblioteka Uniwersytecka w WarszawieBiblioteka Uniwersytecka w Warszawie

Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie powstał w 1818 r. i jest najstarszym publicznym zbiorem grafiki i rysunku w Polsce, a do 1939 r. był również zbiorem największym. Mimo ogromnych strat poniesionych w czasie II wojny światowej (ok. 60%) zachował wyjątkową pozycję w dziejach polskiego kolekcjonerstwa ze względu na rangę artystyczną i historyczną posiadanych zasobów. W Gabinecie Rycin znajduje się ok. 50 tys. dzieł pochodzących z XVI do XX w.: rycin luźnych i w woluminach, rysunków artystycznych i architektonicznych. Najpełniej reprezentowane są wieki XVII i XVIII, przeważa twórczość artystów szkół zachodnioeuropejskich. Gabinet Rycin przechowuje, gromadzi i udostępnia swoje zbiory, prowadzi także działalność naukową, wystawienniczą oraz dydaktyczną.

Podstawą utworzenia zbioru stał się Gabinet Rycin króla Stanisława Augusta, obejmujący ryciny i rysunki (głównie XVII-XVIII w.) ułożone w większości tematycznie w specjalnych tekach. W 1818 r. z inicjatywy Stanisława Kostki Potockiego kolekcję zakupiono dla Uniwersytetu Warszawskiego od spadkobierców. Potocki ofiarował w latach 1818-1821 również część własnej kolekcji rysunków i rycin, w tym prace mistrzów szkół europejskich XVI-XVII w. Pozyskane dzieła przydzielono do utworzonej w 1816 r. Biblioteki, a nazwa kolekcji królewskiej – Gabinet Rycin – objęła całość zasobów graficznych uniwersytetu.

Po upadku powstania listopadowego Gabinet Rycin wywieziono do Petersburga (1832 r.), wcielając do zbiorów Carskiej Akademii Sztuk Pięknych i łącząc z kolekcjami Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk i ks. Eustachego Sapiehy z Dereczyna. W 1923 r., na podstawie traktatu ryskiego, Gabinet Rycin wraz z przyłączonymi zbiorami powrócił do Warszawy. W latach 1924-1939 zasoby powiększyły się (zakupy, dary, wpływy biblioteki po 1832 r.), a do najważniejszych nabytków należały: archiwum Tylmana z Gameren, kolekcje Dominika Witke-Jeżewskiego, dr Izydora Krzemickiego (drzeworyty chiaroscuro XVI-XVIII w.) oraz Henryka Grohmana (grafika zachodnioeuropejska i polska przełomu XIX i XX w.).

Okres 1939-1945 był w dziejach Gabinetu Rycin wyjątkowo tragiczny. Z ponad stu tysięcy obiektów straty wojenne objęły ok. 60%, całą bibliotekę podręczną, archiwum fotograficzne, inwentarze i katalogi. Niemieckie władze okupacyjne dokonały grabieży najbardziej wartościowych dzieł, ponadto część zbioru spłonęła w budynku Biblioteki Ordynacji Krasińskich (1944 r.). Dzięki akcji rewindykacyjnej rozpoczętej tuż po ustaniu działań wojennych, zdziesiątkowany zbiór powrócił do biblioteki, a Gabinet Rycin funkcjonował już w styczniu 1946 r. W 1955 r. został przeniesiony do pałacu Tyszkiewiczów-Potockich przy Krakowskim Przedmieściu, zaś od roku akademickiego 2001/2002 znajduje się w nowym gmachu Biblioteki Uniwersyteckiej.

Ryciny dawnych mistrzów XVI-XVIII w.

W Gabinecie Rycin reprezentowane są niemal wszystkie szkoły i okresy grafiki europejskiej (najpełniej XVII-XVIII w.), słabo zaś polonika. Do znakomitych należą zespoły wczesnej grafiki włoskiej i niemieckiej XV-XVI w. (Andrea Mantegna, Marcantonio Raimondi i jego szkoła, wszystkie cykle graficzne Albrechta Dürera). Szkołę niderlandzką XVI w., flamandzką i holenderską XVII-XVIII w. reprezentują: Lucas van Leyden, antwerpska rodzina Sadelerów (serie religijne, portrety), Jacob Matham (alegorie, sceny religijne, rodzajowe), Adriaen van Ostade (sceny z wieśniakami), prekursor mezzotinty Wallerant Vaillant i in. Piękny zespół tworzą miedzioryty i drzeworyty szkoły Rubensa (Lucas Vorsterman, Paulus Pontius, Boetius i Schelte à Bolswert, Christoffel Jegher i in.), powielające w rycinach dzieła tego malarza oraz największy w polskich kolekcjach zbiór dzieł graficznych Rembrandta.

Ze szkoły włoskiej XVI-XVIII w. znaleźli się najwybitniejsi rytownicy i malarze uprawiający grafikę: twórca monotypii Giovanni Benedetto Castiglione, poeta i pejzażysta Salvator Rosa, autor licznych poloników Stefano della Bella (w tym 2,5 metrowy Wjazd Jerzego Ossolińskiego do Rzymu), Wenecjanie: Marco Alvise Pitteri, architekt Michele Marieschi (weduty), rodzina Tiepolo (kaprysy, Scherzi). Wyjątkowym zespołem jest niemal pełne œuvre graficzne Piranesiego i jego syna Francesca (antyczne zabytki, budowle Rzymu, Carceri) z biblioteki króla Stanisława Augusta.

Z prac mistrzów francuskich XVII-XVIII w. wyróżniają się liczne akwaforty Jacques’a Callota (pejzaże, kaprysy, cykl Okropności wojny) oraz miedzioryty wybitnych portrecistów: Roberta Nanteuilla i Gerarda Edelincka. Bogato jest reprezentowana francuska i angielska grafika barwna (Gilles Demarteau, Louis M. Bonnet, Jean-François Janinet, Pierre-Louis Debucourt, William Wyne Ryland, Francesco Bartolozzi), jak również angielska mezzotinta (Richard Earlom, John R. Smith, Valentin Green).

Unikatową kolekcję tworzą barwne drzeworyty chiaroscuro XVI-XVIII w., największy tego typu zbiór w Polsce (ponad 200), zawierający prace najwybitniejszych mistrzów XVI-XVII w. (Ugo da Carpi, il. na okładce Diogenes).

Rysunki artystyczne XVI-XX w.

Zespół, liczący ok. 3500 rysunków mistrzów szkół europejskich (reprezentowanych często jedną pracą), twórców polskich i w Polsce działających, ma zróżnicowany charakter. Większość doborowych nazwisk pochodzi z kolekcji Stanisława Augusta, Stanisława Kostki Potockiego oraz Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

Bogato reprezentowana jest szkoła włoska XVI-XVIII w. – są tu m.in. prace Perina del Vagi, malarza i biografa artystów Giorgia Vasariego, Francesca Salviatiego, Alessandra Alloriego, Bartolomea Passarottiego, jednej z nielicznych malarek: Elisabetty Sirani i Giovanniego Battisty Piranesiego (fantazje architektoniczne). Wybitne nazwiska znajdujemy w szkole niderlandzkiej XVI w. oraz flamandzkiej i holenderskiej XVII w. Zwraca uwagę projekt witraża Pietera Coecka van Aelst, miniatury z kręgu Fransa Florisa dokumentujące zaślubiny księcia Parmy Alessandra Farnese z Marią Portugalską, pejzaże Paulusa Brila, Roelanta Savery’ego i Esaiasa van de Velde, przede wszystkim zaś rysunki Petera Paula Rubensa, Jacoba Jordaensa i Rembrandta van Rijn.

Szkoła francuska reprezentowana jest głównie pracami artystów XVIII w., wśród których wymienić należy projekt herbu Rzeczypospolitej i Stanisława Augusta François Bouchera, rysunki Charles’a Natoire’a, Jeana-Baptiste’a Oudry’ego, Edme’a Bouchardona, a także sangwinowe pejzaże i zespół contre-epreuves z przerysów zabytków antycznych Jeana-Honoré Fragonarda. Skromniej przedstawia się szkoła niemiecka (wiele prac anonimowych), choć i tu nie brak godnych uwagi dzieł mistrzów XVI w., jak Hans Suess von Kulmbach i Hans von Aachen.

Wśród artystów polskich i obcych działających w Polsce ważne są zespoły rysunków Jana Chrystiana Kamsetzera (m.in. z podróży na Bliski Wschód i do Włoch), Franciszka Smuglewicza (projekty obrazów, studia z antyku, historia starożytna, judaica), Józefa Walla, Ferdynanda Pincka i Zygmunta Vogla.

W grupie rysunków XIX-XX w. przeważają prace artystów polskich: Wincentego Smokowskiego, Jana Matejki, Leona Wyczółkowskiego, Józefa Pankiewicza, Franciszka Siedleckiego, Józefa Mehoffera, Tadeusza Makowskiego, Wacława Wąsowicza i Zbysława Marka Maciejewskiego. Twórczość artystów europejskich tego okresu reprezentują prace m.in. Constantina Guysa, Féliciena Ropsa i Emila Orlika.

Rysunki architektoniczne i dekoracyjne

Wyjątkowo cenny zespół rysunków architektonicznych i dekoracyjnych (ponad 3,5 tys.) jest ściśle związany z historią i kulturą Polski. Reprezentują go archiwum Tylmana z Gameren oraz projekty z 2 poł. XVIII i 1 poł. XIX w., pochodzące w większości z kolekcji króla Stanisława Augusta, dopełnionej zbiorami Dominika Witke-Jeżewskiego, Stanisława Patka, Sapiehów z Dereczyna i Lubomirskich z Łańcuta.

Unikatowe w skali europejskiej archiwum Tylmana z Gameren, architekta i inżyniera wojskowego osiadłego od 1666 r. w Polsce, liczy ponad 800 rysunków. Są to projekty budowli sakralnych (kościół Sakramentek, Bernardynów na Czerniakowie), epitafiów i nagrobków, pałaców (Krasińskich), willi, dworów, budowli użyteczności publicznej oraz fortyfikacji.

Zbiór Stanisława Augusta stanowi bezcenny materiał badawczy do architektury i urbanistyki oświecenia oraz twórczości m.in. Jakuba Fontany, Dominika Merliniego, Jana Chrystiana Kamsetzera, Efraima Schrögera, Jakuba Kubickiego. Szczególnie ważne są projekty przebudowy Zamku Królewskiego, a wśród nich rysunki architekta Victora Louis’a i projekty wyposażenia wnętrz Jeana-Louisa Prieura, rzeźbiarza i dekoratora. Osobną grupę tworzą prace dotyczące Łazienek Królewskich, Ujazdowa, Świątyni Opatrzności, katedry św. Jana, a także rezydencji w Grodnie, Jordanowicach, Białymstoku, Wiśniowcu i in. Zespół królewski uzupełniają kolekcje Witke-Jeżewskiego i Patka tworzące niegdyś tzw. „Teki Mintera”, zbiór pułkownika Wilhelma H. Mintera, inżyniera i dyrektora budowli wojskowych. Projekty te, w większości dotyczące Warszawy i okolic, związane są z mecenatem mieszczańskim oraz magnackim. Obok licznie reprezentowanej twórczości Szymona Bogumiła Zuga (500; pałace, kamienice, kościoły i in.), znajdują się tam prace samego Mintera oraz projekty architektów królewskich.

Z kolekcji Eustachego Sapiehy z Dereczyna pochodzi interesujący zespół rysunków, związanych z fundacjami Aleksandra Sapiehy i twórczością architekta Jana S. Beckera. Słabszy artystycznie zbiór z Łańcuta (projekty sygnowane m.in. przez Jana Griesmayera, Chrystiana Piotra Aignera, Jakuba Hempla, Franciszka Marię Lanciego) odnosi się do działalności budowlanej Izabelli Lubomirskiej i rodziny Potockich w ich posiadłościach rodowych: Łańcucie, Lwowie i Wiedniu.

Grafika XIX-XX w.

Zbiór stosunkowo dobrze ukazuje rozwój litografii, udokumentowanej dziełami artystów obcych (Jean-Auguste-Dominique Ingres, Achille Deveria, Honoré Daumier, Gavarni) oraz polskich, w szczególności pionierskimi odbitkami hr. Aleksandra Chodkiewicza oraz pracami Jana Feliksa Piwarskiego i Maksymiliana Fajansa.

Początki nowoczesnej grafiki artystycznej reprezentują dzieła wybitnych grafików europejskich, polskich i amerykańskich 2 poł. XIX i pocz. XX w. Są to m.in. prace artystów francuskich takich, jak Camille Corot, Felix Bracquemond, Edouard Manet i Henri de Toulouse-Lautrec, niemieckich, jak Max Liebermann, Lovis Corinth, Max Slevogt, belgijskich, jak James Ensor, a zwłaszcza Felicien Rops (ponad 200 prac). Twórczość artystów angielskich i amerykańskich ukazują m.in. ryciny Franka Brangwyna, Josepha Pennella i Jamesa McNeil Whistlera, zaś skandynawskich – przede wszystkim dzieła Edvarda Muncha i Andersa Zorna. Zwraca uwagę duży zespół prac czeskiego grafika Emila Orlika.

Na bogaty dział grafiki polskiej tego okresu składają się liczne prace m.in. Leona Wyczółkowskiego, Józefa Pankiewicza, Władysława Skoczylasa, Feliksa Jabłczyńskiego, Józefa Mehoffera, a także Franciszka Siedleckiego, Konstantego Brandla, Jana Skotnickiego, Jana Rubczaka, Wojciecha Weissa, Karola Mondrala i Tadeusza Makowskiego. Należy także wymienić większe zespoły prac grafików-ilustratorów (Stefan Mrożewski, Stanisław Ostoja-Chrostowski, Tadeusz Cieślewski syn). Twórczość artystów 2 poł. XX w. ukazują m.in. prace Jonasza Sterna, Jerzego Panka, Józefa Gielniaka, Jana Dobkowskiego.

Źródłem informacji o zbiorach są dostępne w czytelni Gabinetu katalogi kartkowe rycin i rysunków ułożone wg nazwisk artystów, tematów (portrety, topografia i in.) oraz katalogi drukowane (katalogi zbiorów, wystaw).

Katalogi zbiorów Gabinetu Rycin

• Sawicka St., Sulerzyska T.: Straty w rysunkach z Gabinetu Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej 1939-1945. Warszawa 1960. (Prace Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie ; 3).
• Katalog rysunków z Gabinetu Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Część I: Varsaviana, oprac. T. Sulerzyska i St. Sawicka przy udziale J. Trenklerówny. Warszawa 1967. (Biblioteka Muzealnictwa i Ochrony Zabytków, seria A ; t.IV).
• Katalog rysunków z Gabinetu Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Część II: Miejscowości różne, oprac. T. Sulerzyska. Warszawa 1969. (Biblioteka Muzealnictwa i Ochrony Zabytków, seria A ; t.V).
• Budzińska E.: Tak zwana Kolekcja Stanisława Kostki Potockiego w Gabinecie Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. [Odb.:] „Biuletyn Historii Sztuki”, XXXIV, nr 4, Warszawa 1972, s.161-167.
• Katalog rysunków z Gabinetu Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Część III: Varia. Rysunki architektoniczne, dekoracyjne i varia z XVIII i XIX wieku. Miejscowości nieokreślone. Uzupełnienia do części 1-2, oprac. T. Sulerzyska. Warszawa 1972.
• Mossakowski St.: Tylman z Gameren. Architekt polskiego baroku [Rysunki ze zbiorów Gabinetu Rycin BUW]. Wrocław 1973. Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki. Studia z Historii Sztuki, t.XVII;
• Mrozowska A., Majda T.: Rysunki kostiumów tureckich z kolekcji króla Stanisława Augusta w Gabinecie Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Katalog, t.1. Warszawa 1973. (Prace Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie ; 9).
• Szkoła graficzna Rubensa. Katalog rycin ze zbiorów Gabinetu Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, oprac. E. Budzińska. Warszawa 1975. (Prace Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie ; 10).
• Mrozowska A., Majda T.: Rysunki o tematyce tureckiej z kolekcji króla Stanisława Augusta w Gabinecie Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie. Katalog, t.2. Warszawa 1978. (Prace Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie ; 11).
• Budzińska E.: Jana Henryka Müntza podróże malownicze po Polsce i Ukrainie 1781-83. Album ze zbiorów Gabinetu Rycin BUW. Warszawa 1982. (Prace Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie ; 16).
• Jakimowicz-Shah M.: Metamorfozy bogów indyjskich [Album ze zbiorów Gabinetu Rycin BUW]. Warszawa 1983.
• Rudzińska W. M.: Henryk Grohman i jego kolekcja grafiki. W: Miscellanea Łódzkie, z.1/7, Łódź 1985, s. 3-6.
• Rudzińska W. M.: Sto rycin z kolekcji Henryka Grohmana – katalog. W: Miscellanea Łódzkie, z.1/7, Łódź 1985, s. 7-31.
• Katalog mikrofilmów. Zbiory Gabinetu Rycin BUW. [t.] I. Albumy z rysunkami, oprac. W. Z. Korpanty przy współpracy A. Stuchlińskiej i A. Jelskiego. Warszawa 1986.
• Rysunki architektoniczne. Informator, oprac. W. M. Rudzińska. Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie. Gabinet Rycin. Warszawa 1987.
• Architectural drawings. A quide to the collection, prepared by W. M. Rudzińska. Warsaw University Library. Print Room. Warsaw 1987.
• Katalog mikrofilmów. Zbiory Gabinetu Rycin BUW. [t.] II. Albumy z rysunkami. Zespoły rysunków luźnych, praca zbiorowa pod red. W. Z. Korpantego. Warszawa 1989.
• Katalog kolekcji Henryka Grohmana w Gabinecie Rycin BUW. Część I – ryciny i rysunki francuskie XIX-XX wieku, oprac. W. M. Rudzińska. Warszawa 1989. (Prace Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie ; 21).
• Majda T., Mrozowska A.: Tureckie stroje i sceny rodzajowe z kolekcji króla Stanisława Augusta. Katalog rysunków. Wyd. 2. Warszawa 1991. (Prace Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie ; 11).
• Mossakowski St.: Tilman van Gameren. Leben und Werk [Rysunki ze zbiorów Gabinetu Rycin BUW]. München 1994.
• Bertini G.: Le nozze di Alessandro Farnese. Feste alle corti di Lisbona e Bruxelles [Album ze zbiorów Gabinetu Rycin BUW]. Milano 1997.

• Warunkiem wejścia do Czytelni Gabinetu Rycin jest zgłoszenie wizyty w Informatorium BUW.  Do Gabinetu Rycin czytelnika wpuszcza wyłącznie dyżurujący pracownik gabinetu.
• Zabronione jest wchodzenie do Czytelni Gabinetu w okryciach wierzchnich.
• Zabronione jest wnoszenie  do Czytelni Gabinetu toreb, plecaków itd., które muszą pozostać w szatni lub w zamykanych szafkach przed Gabinetem.
• Czytelnik zobowiązany jest do przestrzegania Zasad korzystania ze zbiorów specjalnych BUW – a w szczególności do ostrożnego obchodzenia się z obiektami oryginalnymi.
• Czytelnicy mogą sporządzać notatki wyłącznie za pomocą ołówka lub przenośnego komputera.
• Terminy większych kwerend oraz ich zakres należy każdorazowo uzgodnić (telefonicznie lub e-mailem) z pracownikami Gabinetu.
• Ze względu na muzealny charakter i specyfikę zbioru w pierwszej kolejności prezentowane są materiały wtórne.
• Czytelnicy nie będący pracownikami naukowymi zobowiązani są do złożenia listu polecającego od opiekuna naukowego lub z instytucji, którą reprezentują.
• Do dyspozycji czytelników w Gabinecie pozostaje biblioteka podręczna obejmująca bogaty księgozbiór literatury specjalistycznej i pomocniczej z zakresu historii sztuki, szczególnie grafiki i rysunku. W uzasadnionych wypadkach, poza godzinami otwarcia czytelni Gabinetu Rycin, książki mogą być udostępniane w Czytelni BUW po wypełnieniu rewersu tej czytelni.
• W Pracowni Reprograficznej BUW (zob. Kopiowanie zbiorów) można odpłatnie zamówić materiały wtórne z obiektów pochodzących ze zbioru Gabinetu Rycin.
• Czytelników wykorzystujących zdjęcia obiektów z Gabinetu Rycin do publikacji uprzejmie prosimy o przesłanie egzemplarza publikacji lub informacji bibliograficznej na adres Gabinetu:
  Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, ul. Dobra 56/66, 00-312 Warszawa gabryc.buw@uw.edu.pl

1. Czytelnia Gabinetu Rycin jest czynna we wtorki i w czwartki w godz. 9-18; w lipcu w trybie wakacyjnym, w sierpniu – zamknięta. Zamówienia złożone  po godzinie 17 nie będą realizowane. Czytelników korzystających ze zbiorów Gabinetu Rycin obowiązuje:
   1. posiadanie dwóch dokumentów, jednym z nich powinna być karta biblioteczna BUW,
   2. zgłoszenie wizyty w Informatorium, gdzie po okazaniu karty bibliotecznej BUW czytelnik otrzymuje kartę do Gabinetu Rycin (limit miejsc w czytelni),
   3. przedstawienie dyżurującemu w czytelni Gabinetu dokumentu tożsamości lub karty BUW, wypełnienie deklaracji czytelnika, zapoznanie się z regulaminem i zgłoszenie przyniesionych ze sobą materiałów,
   4. zakaz wnoszenia do czytelni jedzenia i picia oraz korzystania z telefonów komórkowych,
   5. zakaz używania długopisów, flamastrów, piór wiecznych i in. materiałów piśmiennych; notatki można sporządzać wyłącznie ołówkiem lub przy użyciu przenośnego komputera.
2. Zbiory Gabinetu Rycin o charakterze artystycznym i muzealnym (rysunki, ryciny i woluminy) udostępniane są wyłącznie w czytelni Gabinetu, przede wszystkim do celów badawczych i dydaktycznych pracownikom naukowym, instytucji muzealnych oraz innych instytucji kulturalno-oświatowych.
   1. Do wstępnych kwerend udostępniane są w pierwszej kolejności drukowane katalogi zbioru i materiały wtórne (fotografie, bazy CD/DVD). W wypadku konieczności obejrzenia oryginalnych rycin i rysunków studenci muszą mieć pisemne skierowanie od opiekuna naukowego, zaś osoby spoza wymienionych instytucji list polecający każdorazowo indywidualną zgodę kierownika Gabinetu.
   2. Szczególnie cenne lub rzadkie obiekty oryginalne udostępniane są wyłącznie za zgodą kierownika Gabinetu Rycin, który każdorazowo podejmuje indywidualną decyzję.
   3. Z udostępniania wyłączona jest nieopracowana część zbiorów, jak również te rysunki, ryciny i woluminy, których stan zachowania lub brak ochronnego passe-partout stwarza zagrożenie dla ich bezpieczeństwa.
   4. Liczba udostępnianych jednorazowo obiektów zależy od ich specyfiki i jest zawsze ustalana indywidualnie. W wypadku obiektów szczególnie chronionych lub do badań wymagających udostępnienia ich większej liczby, należy wcześniej uzgodnić termin kwerendy (e-mail lub telefonicznie).
   5. Czytelnik obowiązany jest do ostrożnego obchodzenia się z udostępnionymi rysunkami, rycinami i woluminami; do przeglądania dostaje on bawełniane rękawiczki, niedozwolone jest opieranie się lub kładzenie czegokolwiek na obiekcie. Dyżurujący pracownik ma obowiązek każdorazowo poinstruować czytelnika, jak należy obchodzić się z obiektami, zaś czytelnik ma obowiązek stosować się do wszystkich zaleceń dyżurnego.
   6. Procedury i zakres wypożyczenia zbiorów muzeom, bibliotekom i innym placówkom kulturalno-oświatowym na wystawy krajowe i zagraniczne każdorazowo są uzgadniane z kierownikiem Gabinetu Rycin i określone w szczegółowych warunkach, zawartych w umowach pomiędzy stronami. Instytucje wypożyczające zobowiązane są do przestrzegania przepisów formalno-prawnych oraz zapewnienia odpowiednich warunków transportu, ekspozycji i zabezpieczenia wypożyczonych obiektów.
3. Specjalistyczny księgozbiór podręczny Gabinetu Rycin z zakresu historii sztuki, historii grafiki i rysunku jest udostępniany każdemu czytelnikowi BUW w czytelni Gabinetu. W uzasadnionych wypadkach, poza godzinami otwarcia Gabinetu Rycin, książki można zamówić do Czytelni Ogólnej na podstawie wypełnionego rewersu Czytelni Ogólnej, dostarczonego wcześniej do Gabinetu Rycin.
   1. Z kserowania przez czytelników wyłączone są książki rzadkie, cenne lub w złym stanie zachowania. Powielenie stron z takiej publikacji możliwe jest wyłącznie w Pracowni Reprograficznej BUW, każdorazowo za zgodą kierownika Gabinetu lub odpowiedzialnego dyżurnego w czytelni Gabinetu; dopuszcza się również wykonanie fotografii przez czytelnika.
4. Reprodukowanie obiektów oryginalnych, będących własnością Gabinetu Rycin, jak również ich publikowanie wymaga każdorazowo uzyskania zgody i pisemnego wystąpienia do kierownika Gabinetu Rycin (trzy wzory formularza), który określa sposób sporządzenia dokumentów wtórnych i wysokość dodatkowych opłat (poza kosztem usługi wg aktualnego cennika).
   1. Czas przygotowania obiektów do fotografowania wynosi ok. 2 tygodni (do pięciu sztuk), w wypadku większej liczby obiektów, jak również prac dużego formatu termin uzgadniany jest indywidualnie dla każdego zamówienia; termin wykonanie fotografii (skanu) ustala Pracownia Reprograficzna BUW.
   2. Z oryginalnych dzieł graficznych i rysunkowych nie wykonuje się kserokopii. Możliwe jest odpłatne wykonanie fotografii cyfrowej (wyjątkowo skanu) w formacie JPG lub TIFF w Pracowni Reprograficznej BUW (formularz nr 1); w wyjątkowych i uzasadnionych wypadkach kierownik Gabinetu może wyrazić zgodę na wykonanie zdjęć przez czytelnika (tylko do celów badawczych, formularz nr 2).
   3. Wykorzystywanie fotografii obiektów ze zbiorów Gabinetu Rycin do celów innych niż badawcze i dydaktyczne oraz ich publikowanie wymaga, poza kosztami reprodukcji, wniesienia dodatkowych opłat zgodnie z obowiązującym w BUW cennikiem (formularz nr 3).
   4. Instytucje publiczne oraz wytwórnie filmowe pragnące fotografować lub filmować obiekty znajdujące się w zbiorze Gabinetu, zobowiązane są złożyć umotywowany wniosek wraz z wykazem pozycji, z których chcą skorzystać (formularz nr 3). Poza zgodą kierownika Gabinetu Rycin wytwórnie filmowe powinny dodatkowo uzyskać zezwolenie Dyrektora BUW.